Nok ein gong ein konsert som er utsett frå 2020. Så deilig at den blir! Postma har med seg materialet frå den nyaste plata si, Freya som kom ut rett før pandemien inntraff verda. Denne gjengen har sidan då ikkje fått spelt materialet noko særleg, og var veldig klare for å spele live for publikum igjen.

Me får presentert melodiske linjer av saksofonist Postma og trompetist Alessi saman med eit groovande komp, men i ein relativt fri time. Nettopp det gjer musikken spennande å høyre på. Det er deilig å høyre jazz i ei relativt tradisjonell besetning med eit friare moderne uttrykk. Balansen mellom det frie og kaotiske og det melodiske er bra. Postma fortel om Herbie Hancock og Wayne Shorter som snakkar om å inkludere det mystiske i musikken. Det synes eg dei klarar godt. Det er spanande som lyttar å ikkje heilt forstå kva som skjer, men likevel oppleve at dei veit kva dei heldt på med. 

Tineke Postma – saxofon
Ralph Alessi – trompet
Robert Landfermann – bass
Tristan Renfrow – trommer